حمل و نقل عمومی در نیکوزیا

از آنجا که قبرس سیستم راه آهن فعال ندارد ، روشهای مختلف حمل و نقل دیگر برای اطمینان از تحویل پست و حمل و نقل مناسب مورد نیاز است. آخرین راه آهن کشور در سال 1952 برداشته شد و دریا و هوا را به تنها وسیله حمل و نقل باقیمانده تبدیل کرد. حمل و نقل جاده ای شکل غالب حمل و نقل در این جزیره است. طبق آمار رسمی ، قبرس با داشتن 742 ماشین در هر 1000 نفر ، بالاترین میزان مالکیت اتومبیل در جهان را در اختیار دارد. قبرس به عنوان میراث حاکمیت انگلیس یکی از سه کشور اتحادیه اروپا است که در آن وسایل نقلیه از سمت چپ رانندگی میشوند.

شهر نیکوزیا سهم 1٪ عابران پیاده ، 1٪ دوچرخه سوار ، 4٪ حمل و نقل عمومی و 94٪ وسایل نقلیه موتوری خصوصی را در اختیار دارد. سیستم اتوبوس حمل و نقل عمومی این شهر در حدود سال 1970 راه اندازی شد.

برای کشف قبرس می توان از چهار نوع سرویس اتوبوس مختلف استفاده کرد. اتوبوس های بین شهری ، شهرها را به هم متصل می کنند ، در حالی که اتوبوس های روستایی روستاها را به شهرهای بزرگتر متصل می کنند. اتوبوس های شهری خدمات خود را در داخل شهر ارائه می دهند. علاوه بر این ، اتوبوس های ترانسفر فرودگاهی نیز وجود دارند که مسافران را از فرودگاه برمیدارند.

اتوبوس های شهری هر نیم ساعت یکبار مسیرهای ثابت دارند اما خدمات آنها در ساعت 6 بعد از ظهر تمام می شود و در آخر هفته خدمات محدودی ارائه می شود. ترانسفرهای بین شهری ، روستایی و فرودگاهی کمتر انجام می شود.

خدمات اتوبوس در حال تغییر هستند

در سال 2006 ، با حمایت مالی بانک توسعه اتحادیه اروپا ، برنامه های گسترده ای برای بهبود و گسترش خدمات اتوبوسرانی و بازسازی حمل و نقل عمومی در سراسر قبرس اعلام شد. در سال 2010 ، شبکه اتوبوس های تجدید نظر شده و گسترش یافته جدید در سیستم پیاده سازی شد.

در سال 2020 ، سرانجام تلاش های جدی برای اصلاح خدمات اتوبوسرانی در نیکوزیا و لارناکا محقق شد زیرا یک کنسرسیوم 40 میلیون یورو در ناوگان کاملاً متشکل از 220 اتوبوس سرمایه گذاری کرد. پیش بینی می شود با طراحی شبکه جدید اتوبوسرانی ، تعداد دفعات حمل و نقل عمومی در مسیرهای اصلی افزایش یابد و سرویس ها حداکثر 18 ساعت در روز کار کنند.