املاک تجاری نوعی ملک است که برای استفاده تجاری و به اصطلاح عامیانه دکان و مغازه اجاره داده می شود. سرمایه گذاری در املاک تجاری مستلزم خرید یا توسعه تسهیلاتی است که به طور خاص برای اسکان مستاجران تجاری طراحی شده باشد. سرمایه گذاران املاک تجاری، بر خلاف سرمایه گذاران املاک مسکونی، ساختمان های خود را به شرکت ها اجاره می دهند و از آنها اجاره می گیرند نه از مستاجران مسکونی. املاک تجاری را می توان به پنج نوع مختلف تقسیم کرد.
گونه های املاک تجاری
قبل از اینکه به جنبه های عملی سرمایه گذاری در املاک تجاری بپردازیم، درک انواع مختلف املاک تجاری بسیار مهم است. در نتیجه، ممکن است شروع کنید به دسته بندی دارایی های تجاری که می خواهید در آن سرمایه گذاری کنید. املاک تجاری را می توان به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار داد، اما اغلب آنها به دسته های زیر تقسیم می شوند:
دفتر: فضای اداری محبوب ترین نوع املاک تجاری است. اندازه این املاک از دفاتر تک مستأجر گرفته تا آسمان خراش ها متغیر است.
خرده فروشی: ساختمان های خرده فروشی یکی دیگر از انواع رایج املاک تجاری هستند. مراکز خرید استریپ و مجتمع‌های خرید محلی، و همچنین بانک‌ها و رستوران‌ها، اغلب در محیط‌های شهری یافت می‌شوند.
صنعتی: ساختمان‌های صنعتی که از انبارها تا مکان‌های تولید بزرگ را شامل می‌شوند، اغلب مورد توجه مشاغل تولیدی بزرگ قرار می‌گیرند و شامل مزایایی چون دسترسی های عالی و نزدیکی به بنادر تجاری هستند.علاوه بر این، این ساختمان های تجاری برای چشم انداز سرمایه گذاری بلند مدت نیز مناسب تر هستند.
چند خانواده: مجتمع های آپارتمانی، آپارتمان های کاندومینیوم بلندمرتبه و واحدهای چند خانواری کوچکتر همگی نمونه هایی از ساختمان های چند خانواری هستند. زمانی که ملکی بیش از یک واحد داشته باشد به عنوان املاک چند خانواری طبقه بندی می شود اما اگر دارای بیش از چهار واحد باشد به عنوان املاک تجاری طبقه بندی می شود. بسیاری از سرمایه گذاران مسکونی قبل از اینکه به ساختمان های چند خانواری بزرگتر بروند، املاک تجاری را شروع می کنند. گردش مالی مستاجر مشکلی است که باید در نظر گرفت زیرا اجاره‌کنندگان مسکونی دوره‌های اجاره کوتاه‌تری نسبت به مستاجران اداری و خرده‌فروشی دارند.
تگ کاربری: به طور کلی، تسهیلات تک کاربری برای یک کارکرد خاص ساخته می شوند تا جایی که استفاده مجدد از تأسیسات برای هدف دیگری چالش برانگیز است. این بنا ها به طور مثال می توانند کارواش، انبار های باری یا شخصی، و مدارس باشند. صنایع اوقات فراغت و گردشگری نیز سهم قابل توجهی از املاک و مستغلات با مقاصد خاص را به خود اختصاص داده اند. هتل ها، فرودگاه ها، استادیوم های ورزشی و پارک های تفریحی همگی نمونه های رایج در این بخش هستند.
