راهنمای سرمایه گذاری

نرخ مالیات بر املاک و مستغلات با توجه به هدف استفاده از ساختمانهای مختلف، محل استقرار آنها و برخی ویژگی های صاحبان، به ترتیب با نرخهای تفاضلی، عادی، افزایشی و تخفیفی تعیین می شود.

نرخ در مالیات بر املاک به عنوان یک هزارم برای مسکن و دو هزارم برای سایر ساختمانها و مشاغل تعیین می شود. شورای وزیران مجاز است که این نرخ ها را به نصف کاهش داده و آنها را به سه برابر افزایش دهد. برای ساختمانهایی که در محدوده شهرداری های کلانشهر قرار دارند، این نرخ ها 100٪ افزایش می یابد و به عبارتی دو هزارم در ساختمانهای مسکونی و چهار هزارم در ساختمانهای دیگر. از طرف دیگر پیش بینی شده است مالیات زمین که در شهرسازی قابل توجه است و عموماً از نرخ مالیات بالاتری نسبت به ساختمانها برخوردار است، برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی ناشی از ساختمانهای پیش ساخته یا بدون مجوز نمی تواند کمتر از مالیات قابل جمع آوری از زمین باشد. نرخ مالیات املاک برای بازنشستگان، زنان خانه دار، معلولان، جانبازان، شهدا، بیوه ها، یتیمان و کسانی که هیچ درآمدی ندارند، به صفر کاهش یافته و از سال 2007 دریافت نشده است، مشروط بر اینکه یک خانه مسکونی داشته باشند که مساحت کل آن از 200 متر مربع تجاوز نکند.

نرخ تخفیف برای بخشی از ارزش مالیاتی اعمال می شود. لازم نیست مالیات دهندگان در محل اقامت خود زندگی کنند. اما، کسانی که در بیش از یک مسکن سهم دارند، نمی توانند از تخفیف مسکن بهره مند شوند. برای بهره مندی از کاهش نرخ، باید درخواستی به شهرداری ارائه شود. ادله اثبات اسناد نیز باید با هم ارسال شود. در صورت از بین رفتن هر یک از شرایط استفاده از نرخ کاهش یافته، این تغییر اطلاع داده می شود.

نرخ(بر حسب هزارم)

وضعیت مودی

محل ساختمان

نوع ساختمان

نوع نرخ

1

-

-

مسکونی

معمولی

2

-

-

غیر مسکونی

2

-

کلانشهر ها و حومه

مسکونی

افزایشی

4

-

کلانشهر ها و حومه

غیر مسکونی

0

افراد بدون درآمد

-

مسکونی(بر حسب دارا بودن تنها یک خانه با متراژ کمتر از 200 متر مربع)

کاهشی

افراد که تنها دریافت کننده مستمری ماهانه تامین اجتماعی هستند

-

جانبازان، بیوه ها و ایتام شهدا

-